Ang pinakagusto kong naranasan sa ikalawang markahan sa Filipino ay ang pagbabasa ng mga iskrip ng dula. Noong binabasa ko ang iskrip ng mga dula, naging interesado ako sa kuwento nito at sa mga ibig sabihin ng dula. Pagkatapos kong magbasa ng isang iskrip, lagi akong nasabik upang magbasa pa ng ibang mga iskrip ng dula. Naramdaman ko rin na tunay akong hinamon ng mga pagsubok tungkol sa mga dula na mag-isip ng mabuti. Bukod sa pagbabasa ng iskrip ng dula, nagustuhan ko rin ang karanasang manood ng Palig sa paraang pisikal. Kung ikinumpara ito sa ikapito at ikawalong baitang kung saan nanood ako ng Palig mula sa kompyuter, masasabi ko na mas masaya at buhay ang Palig sa pisikal na paraan.
Pag-uusap ng Isang Bata I nosenteng tao, mapayapang namuhay at nagtrabaho T atay ang tinawag ko sa kaniya at siya ang hinahangaan ko, I nalagaan kami, ang kaniyang pamilya–kumain, lumangoy na kasama ako G ulat na lamang kami nang siya’y natagpuang lumalangoy sa kaniyang dugo I sang pamilya kami, ngayon ay walang ama, ang kinabukasan ay naglaho. L abis na tinanggi ng presidente at ang kanyang kasama na mayroon silang kinalaman A ng sabi nila, “Nagbebenta lamang ng droga ang mga iyan!” N ais ko lamang na makita sana nila ang G inagawa ng kanilang “digmaan sa droga” sa maraming tao, M arami pa ring droga, at ang nawala lang ay mga buhay at negosyo. G aano man karami ang mga boses na nagsasabing A ng gobyerno ay dapat itigil, walang inaamin P arang laging walang nangyayari, at ang sambayanan ay umiiyak pa rin, A t kahit pwedeng iba ang gawin–rehabilitasyon, hindi dahas, G aano man karaming boses ang nagsasabi, wala pa rin silang gagawin. P apa, alam ko pong binabantayan mo pa rin ako, A t ...
Padayon!
ReplyDelete